Гостиварка ја освои Македонија со своето ТВ кулинарско шоу

– Емисијата е проект кој тлееше како желба многу одамна, но веројатно сега се почувствував зрела за да излезе во етер. Мојата природа на карактерот е многу шаренолика, имам многу интереси и хобија, работам неколку професии, и баш тоа е нешто што телевизијата го лоцираше како мој печат кој може да ја одвои емисијата од шаблон емисиите за готвење. Никогаш не сум била телевизиски водител, и се уште се обидувам да се изборам со сите предизвици кои се дел од оваа професија, но се надевам дека со секоја следна емисија концептот кој го замисливме ќе го доближиме до гледачите, и секако ќе им понудиме програма со која може да се изрелаксираат и да научат секако нешто.

– Идеите за рецептите во првите емисии се рецепти кои јас навистина ги готвам во секојдневието, но од снимање до снимање тестирам, испробувам и други рецепти кои може да бидат интересни и лесни за публиката, а тоа го правам како дел од секојдневната рутина. Јас навистина се одморам готвејќи по напорниот работен ден, а рецептите се секогаш моја интерпретација на она што сметам дека дека би била одлична комбинација. Обожавам да експериментирам со вкусови и си фаќам белешки. Готвењето доколку е релаксирано, а не обврска нуди бескрајни можности да се изразиш.

– Секако дека е, посебно за некој како мене кој нема ниту познавање од тоа што е добар кадар, каде треба да гледаш за тоа убаво да се прикаже, со која брзина треба да зборуваш итн. Емисиите, како краен производ ги гледам и јас заедно со публиката за прв пат. Сакам и ценам критики и сум си најостриот критичар, па со секоја следна емисија гледам да биде сработено подобро. Дополнително снимањето е кај нас дома, па треба да излезеш од мојата секојдневна рутина, распоред, така да често на погрешно место го барам она што ми треба, ми паѓаат работи од раце бидејки сум трапава, но верувам дека и тоа ќе се надмине со текот на снимањата.

– По убедување сум поборник на тезата дека нема машка или женска професија, следствено можам да кажам дека и готвењето како активност подеднакво добро ја прават и мажи и жени. Јас сум жена во исклучителна професија и секојдневно морам да се докажувам и наметнувам, што е впрочем и еден од аспектите кои сакам со оваа емисија да ги покажам. Би сакала да се види дека една жена може да биде и мајка, да гради кариера и на крајот да најде време да го прави она во кое ужива, во мојот случај тоа е готвењето. Скроз е контрадикторно и се уште се објаснувам со сите мои професионални соработници дека баш јас готвам, бидејки ме познаваат од сосема различен агол и баш ми е забавно што се рушат некои стереотипни размислувања како на пример, дека жена со кариера не може да е посветена на нешто како готвење.

– Јас пораснав со мајка која е од Кочани, па растев со пишии и пастармајлии и кочански ориз, но затоа баба ми ми правеше некои гостиварски рецепти кои останале од времето кога луѓето едвај преживувале со храна и се уште ми се едни од омилените јадења, а се толку едноставни. Она што како специфично би го издвоила е белото гравче без масло и црвени суви пиперки за Водици, чорба од сушени пиперки печени на шпоретот на баба ми на дрва, попарени со масло врела вода и лук. До ден денес секоја зима одам исклучиво да ми го подготви тоа јадење и да ме врати на детството кое ми беше преубаво на улиците во моето маало.