Мозочната магла и анксиозноста – зошто се случува и како да се справиме со неа?

Иако мозочната магла не е клиничка дијагноза, таа е чест симптом на анксиозните нарушувања. Разбирањето на нејзините физиолошки и психолошки корени може да помогне во намалување на стравовите и во развивање стратегии за управување.

Што е мозочна магла?

Мозочната магла е состојба на ментална конфузија која може да се манифестира преку:

• Тешкотии со концентрацијата и фокусот
• Заборавеност, како на пример каде сте ги оставиле клучевите
• Чувство на ментална бавност, како мислите да се движат низ кал
• Тешкотии со пронаоѓање зборови и формирање реченици
• Општо чувство на заматеност и недостиг на ментална јасност

За оние што ја доживуваат, оваа состојба може да биде фрустрирачка и да доведе до дополнителна вознемиреност.

Како анксиозноста придонесува за мозочната магла?

Анксиозноста има директно влијание врз работата на мозокот, особено преку три клучни механизми:

Систем за одговор на закани

Кога мозокот ќе забележи закана, амигдалата (дел од мозокот) го активира одговорот „бори се или бегај“. Оваа реакција му дава приоритет на преживувањето, пренасочувајќи ги ресурсите подалеку од префронталниот кортекс – делот одговорен за логично размислување и одлучување. Како резултат, концентрацијата и меморијата се нарушуваат.

Хормони на стрес

Анксиозноста предизвикува ослободување на хормони на стрес, како кортизол и адреналин. Долготрајното покачување на кортизолот може да го оштети хипокампусот, кој игра клучна улога во меморијата и учењето. Ова доведува до ментална заматеност.

Хипервнимателност

Анксиозноста го одржува мозокот во состојба на хипервнимателност, постојано барајќи потенцијални закани. Оваа прекумерна стимулација ги преплавува когнитивните ресурси, што резултира со ментален замор.

Психолошки фактори што ја влошуваат мозочната магла

Освен физиолошките процеси, мозочната магла може да се влоши и поради начинот на кој анксиозноста влијае на мисловните модели:

Прекумерно анализирање – Анксиозноста често предизвикува мисли од типот „што ако?“ кои го заземаат менталниот простор.

Постојана самопроверка – Лицата со анксиозност често ја тестираат својата меморија, што ја зголемува перцепцијата дека нешто не е во ред.

Самокритика – Фрустрацијата поради мозочната магла може да доведе до негативен внатрешен дијалог, што дополнително ја зголемува анксиозноста.

Како да го прекинете циклусот на мозочна магла?

Добрата вест е дека мозочната магла е привремена и може да се контролира. Еве неколку стратегии:

Разберете ја состојбата – Прифатете дека мозочната магла е резултат на анксиозноста, а не знак на когнитивно опаѓање.

Практикувајте техники за релаксација – Длабоко дишење, медитација и внимателност можат да помогнат во смирување на нервниот систем.

Подобрете го квалитетот на сонот – Недостатокот на сон ја влошува менталната заматеност, па затоа е важно да имате редовен и квалитетен одмор.

Барајте поддршка – Терапија дадена од стручно лице може да биде корисна во справување со анксиозноста и нејзините ефекти.

Мозочната магла може да биде непријатна, но со правилен пристап, може да се ублажи. Разбирањето на нејзините физиолошки и психолошки корени овозможува проактивен пристап кон намалување на анксиозноста и подобрување на когнитивните способности.