Не е бајка! Постои земја во која детската игра е заштитена со закон

Детското право на игра е основно право на секое дете. За возрасните можеби тоа нема некое големо значење и најчесто се сфаќа несериозно, но детската игра е од суштинска важност за раст и развој на едно дете.
Колкава е грижата на властите за обезбедување услови, за децата да уживаат максимално во своето детство? Повеќето земји кон детската игра се однесуваат како кон нешто неважно, па при изградбата на станбени објекти не оставаат доволно простор за игралишта, а училиштата ги оптоваруваат децата со обемен материјал за учење, па не им останува време за игра.
Постои еден исклучок. Во Велс, држава во состав на Велика Британија, постои закон што налага проверка на секој план за станбена градба или градба на патиштата, за на тој начин да се утврди дека градбата нема да влијае врз детската игра. Покрај тоа, во градовите чиј буџет не е голем постојат бесплатни центри за игра, каде што играчките се донирани, а работата на центрите се финансира со скромни средства од градскиот буџет или преку грантови.
Во сиромашните општини, каде што едно од три домаќинства живее под прагот на сиромаштијата, многу деца не одат на одмор во лето, па општинската власт настојува да организира забава во нивните населби. На пример, градот Флинтшајр организирал 70 настани за децата на отворено во текот на распустот.
ОН им дадоа на децата право да играат, но Велс е првата земја во светот што ова право го претвори во закон.
Секоја локална власт во Велс мора да им обезбеди доволно места за игра на децата на својата територија – вели мерката изгласана од пратениците во Кардиф во 2010 година. Овој закон ги поттикнува градските власти да ги прашуваат децата какви настани и активности сакаат и потоа да ги исполнат нивните желби во годишните планови. Со тоа Велс е првата земја во светот што детската игра ја сфати сериозно.
Играта ги учи децата дека мора да ги решат разликите помеѓу нив. Детето што има проблеми во училницата може да се претвори во пример на игралиштето. Остатокот од светот треба да го следи примерот на Велс, со тоа што сериозно ќе ја сфати детската игра и ќе го заштити правото на децата да играат.
„Децата се нашата иднина. На игралиштата учат за почит, како да се справат со големите подеми и големите падови: сето тоа го учат тука. И кога ќе одат дома, тие не седнуваат да играат на таблет затоа што се премногу уморни, па така спијат спокојно“, вели тренерот Стив Тејлор.