Се празнува 24 Мај, Ден на светите браќа Кирил и Методиј

Денешниот датум е празник на сесловенските просветители, светите браќа Кирил и Методиј, кои ги поставиле темелите на словенската писменост и литература, ја развивале културата кај словенските народи и го ширеле христијанството.

Кирил и Методиј се родени во Солун во угледно и богато византиско семејство, од татко Лав и мајка Марија. Најстариот од седумте деца, Методиј е роден околу 815 година, а најмладиот Константин во 826/27 година.

Методиј завршил највисоки школи во Константинопол и ја избрал воената служба. Десетина години бил управител на Словенско кнежевство во Македонија што било под власта на византискиот император. Кога ја напуштил оваа служба, заминал во манастирот на планината Олимп, каде што се закалуѓерил. Подоцна, во овој манастир дошол и неговиот помал брат Константин, со кого заедно учествувале во неколку значајни мисии.

Кирил, уште како дете се истакнувал во учењето, поради што бил забележан од царските советници, кои му овозможиле да се школува во познатата Магнаурска школа во Цариград со ранг на денешен универзитет. Тука се афирмирал како извонреден мислител, богослов и апологет на христијанството. По завршувањето на школата работел како библиотекар во познатата Патријаршиска библиотека во Цариград, од каде што заминал во еден манастир на Босфор. По престојот во манастирот станал познат професор по филозофија на Магнаурската школа.

За најважна мисија на браќата се смета Моравската, која ја иницирал моравскиот кнез Ростислав. Тој од Византија побарал да му испратат луѓе кои ќе го проповедаат Божјото слово на разбирлив словенски јазик. Тие мисионери биле Кирил и Методиј. Тогаш Словените немале букви, така што Кирил морал да состави и азбука и да ги преведе неопходните книги на словенски јазик. Ја создал глаголицата.

Поради одредени пречки во работата, Кирил и Методиј тргнале за Рим со намера лично пред папата да ја образложат својата дејност и да ги оспорат многуте клевети. На патот кон Рим минале низ Панонија каде што кнезот Коцел бил одушевен од нивната служба и посакал и во неговото кнежевство службата да се изведува на разбирлив словенски јазик. Потоа, стигнале во Венеција каде што Кирил имал остра полемика во одбрана на правото сите народи, за и Словените на свој јазик да ја изведуваат богослужбата. „Не врне ли дожд од Бога еднакво за сите? А сонцето не грее ли исто така за сите? Зарем не дишиме воздух сите еднакво? Па тогаш како не се срамите да признаете само три јазика, а сите други народи сакате да бидат слепи и глуви?“ – им рекол Кирил, додавајќи дека и Персијанците, Ерменците, Арабјаните, Хазарите и другите народи го проповедаат словото Божјо на свој јазик и дека е незамисливо, дури и апсурдно тоа да се прави на јазик неразбирлив за верниците.