„Шеш-Беш“ или „Дубара“

Се верува дека е една од најстарите игри на светот, чии предци датираат скоро пред 5.000 години во регионите на Месопотамија и Персија позната како “Сенет”, а покаснo и како “Нард”, но најстариот евидентиран запис за Табла датира од Англија од 17 век.

Две коцки, 30 пулови, малку повеќе слободно време и забавата може да трае со часови.

Табла е игра со спротивставени движења со двајца играчи во која секој играч има црни или бели парчиња познати традиционално како пулови, но сè попознати и како „дама“ најчесто во САД.

Секој играч има петнаесет пулови кои ги движи помеѓу 24 полиња (триаголници) во зависност од фрлањето на двата зара. За играчот со бели, нумерирањето оди во насока на стрелките на часовникот. За играчот со црни – спротивно од стрелките на часовникот. Целта на играта е еден од играчите да ги „извади“ сите пулови надвор од таблата. Некои игри се засноваат на чиста стратегија, но многу од нив содржат елемент на среќа; а некои се чисто случајни, без елемент на вештина.

Табла, како што е прикажанa во 13 век.

Не знаеме и можеби никогаш нема да дознаеме од каде точно потекнуваат правилата за оваа игра; разумна претпоставка би била Индија или Кина, двете цивилизации од кои сме наследиле повеќето игри. Низ разни верзии ја играле Египќаните, Грците, Персиците, Византијците.

Римјаните биле толку заљубени во играта што ја прогласиле за спорт на императорите, а императорот Клаудиј отишол толку далеку што специјална табла вградена во неговата кола за да игра на долги патувања. Што се однесува до воведување во Западна Европа, се верува дека таблата ја донеле крстоносците, кои ја научиле во Светата земја.

Англиската литература и уметност се полни со референци за „маса“, што е она што се нарекува Табла до 1645 година, кога зборот „табла“ првпат се појавил во печат. На која се алудира во делата на Чосер и Шекспир и на темата на ремек-делото на холандскиот сликар Јан Стин од 17 век, „Аргумент за игра со карти“, секоја референца е потсетник на трајната популарност на играта низ историјата.

Низ вековите таблата се играла со една коцка до 1920 година кога ја губи својата популарност, но некаде околу 1925 или 1926 година, се случува моментот кој ќе ја промени играта засекогаш. Некој генијалец (или можеби беше група од нив) во Њујорк или Бостон дојде до идеја да може да го удвои влогот, односно воведувањето на коцката за удвојување, каква ја знеме и денес.

Првиот светски првенствен натпревар во табла се одржал во Лас Вегас , Невада во 1967 година.

Таблата е доста распространета и на Балканскиот полуостров, буквално насекаде може да се сретнат луѓе без разлика на возраста кои ја играат оваа игра. Првиот, можеби и најинтересниот контакт со оваа игра доаѓа преку називите за комбинациите на заровите, Еп-и-ек, Ду-се, Дор-џер, Шеш-џехар, Душеш, Шеш-у-ек, Пенџ-у-ек и секако најпопуларните кај нас „Шеш-Беш“ и „Дубара“.