Што ги предизвикува грмотевиците?

Денеска после подолго време не раздрма звукот на грмотевиците, па во продолжение еве како настануваат и што ги предизвикува.

Низ Земјата, во секој еден момент, има околу две илјади грмотевици, а гром удира на земјата околу сто пати во секунда. Громот е звук произведен од молња што го распрснува воздухот.

Од дното на облакот, се појавува молња со нејасна осветленост, која се нарекува водач. До земјата стигнува во дел од секундата по скршената линија, со што се создава канал низ воздухот широк околу 2 см. Струјата во таа молња е околу 200 ампери (струјата во домаќинствата е обично од 15 до 20 ампери). Кога гром се приближува до земјата на околу 20 метри, искра почнува да ја среќава од земјата. Двете искри се поврзуваат, а струјата се движи во спротивна насока, по должината на каналот кон облакот, зголемувајќи се на над 10.000 ампери. Потоа, уште едно водство со пад се спушта низ каналот направен од ударот нагоре, а потоа друга искра блеснува назад кон облакот. Температурата во воздушниот канал брзо достигнува 30 000 ° С. Таа повеќекратна молња трепка во интервал помал од секунда, гледа како еден гром.

Во каналот, прегреениот воздух се шири насилно, бидејќи молекулите добиваат експлозивен прилив на енергија и се оддалечуваат едни од други. Воздухот продолжува да се шири, побрзо од брзината на звукот, со молња во сите правци, формирајќи ударни бранови. Во непосредна близина на молња, овие бранови забавуваат до приближно 340 m/s, што е брзина на нормалниот звучен бран во воздухот. Кога брановите стигнуваат до човекот, тој слуша тресок. Тој тресок или грмотевици доаѓа од главниот канал на грмотевиците. Ударите од гром произведуваат најсилен звук, бидејќи струјата во него е најсилна и најмногу го загрева воздухот. Крцкањето што понекогаш се слуша потекнува од гранките на громот што се одделуваат од главното дрво. Звуците што се слушаат по првиот удар и татнежот се всушност ехо на грмотевици создадени од облаци, планини и згради.