Како настанало банџи скокањето

Зборот банџи на англиски дијалект се користи како израз, односно сленг за еластична лента. Скокањето банџи (land diving),  денеска е добро познат екстремен спорт, потекнува од ритуален обред наречен Н’гол во џунглите на Вануату на јужните брегови на островот Пентекост, Нов Зеланд.

Настанал пред стотици години, некои велат и илјадници, кога тепана жена избегала од нејзиниот сопруг кој се викал Тамала. Тој ја нашол како се крие на високо дрво. Кога почнал да се качува по неа, жената скокнала. Во агонија поради нејзината смрт, тој скокнал по неа, заплеткувајќи му се лијана околу зглобовите. Тамале, наводно, го преживеал скокот и никогаш повеќе не се појавил.

Со текот на годините, ритуалот се проширил, мажите и момчињата, се искачуваале на високи дрва и скокале, покажувајќи ја својата храброст давајќи им на жените да знање дека никогаш повеќе нема да бидат измамени. Со тек на времето преминал и во обред за плодност. Денес, само ограничен број на луѓе можат да присуствуваат на овој уникатен обред. Постојат одредени датуми секоја година на кои се извршува обредот.

Н’гол е претходник на банџи скокањето. Тука мажите скокаат од висина од околу 20-30 метри со само лоза завиткана околу нозете. (land diving) се врши без никаква опрема за безбедност, а локалното население успеа да го претвори ова во вистинска туристичка атракција.

Првите модерни банџи скокови беа изведени на 1 април 1979 година од страна на членовите на Oxford University Dangerous Sports од Мостот Клифтон во Бристол од висина од 76 метри. Скокачите биле веднаш уапсени, но продолжија да скокаат во САД од мостовите на Голден Гејт и Ројал Горг. Но, кога британецот „А.Ј. Хакет“ се искачи на Ајфеловата кула и од неа изведе банџи скок во 1987 година, спортот ја стекна светската популарност.