Зошто толку многу епидемии потекнуваат од Азија и Африка – И зошто можеме да очекуваме повеќе?

Коронавирусот (COVID-19), е застрашувачки потсетник за непосредната глобална закана што се појавува со појавата на заразни болести. Иако епидемиите се појавувале во текот на целата човечка историја, сега се чини дека тие се во пораст. Само во последните 20 години, коронавирусите предизвикаа три големи избувнувања низ целиот свет. Уште повознемирувачко, поминатото време помеѓу нив е пократко.

Повеќето од пандемиите имаат барем едно заедничко нешто: Тие ја започнаа својата смртоносна работа во Азија или Африка. Причините зошто може да ве изненадат.

Експлозија на население и промена на урбаните пејзажи

Невидена промена во човечката популација е една од причините зошто повеќе болести потекнуваат од Азија и Африка. Брза урбанизација се случува низ регионите на Азија и Пацификот, каде веќе живее 60% од светот. Според Светската банка, скоро 200 милиони луѓе се преселиле во урбаните области во Источна Азија во текот на првата деценија на 21 век. За перспектива, 200 милиони луѓе би можеле да ја формираат осмата најнаселена земја во светот.

Миграцијата од таа скала значи дека е уништено шумското земјиште за да се создадат станбени области. Диви животни, принудени да се приближат до градовите, неизбежно се среќаваат со домашните животни и човечката популација. Дивите животни честопати имаат вируси; лилјаците, на пример, можат да носат стотици од нив. И вирусите, скокајќи животно на животно, на крајот можат да заразат луѓе.

Конечно, екстремната урбанизација предизвикува злобен циклус: Повеќе луѓе носат поголемо уништување на шумите, а човековото проширување и губењето на живеалиштата ги уништуваат предаторите, вклучувајќи ги и оние што се хранат со глодарите. Предаторите исчезнати – или барем нивниот број нагло намален – експлодира популацијата на глодари. И, како што покажуваат студиите во Африка, ризикот од зоолошка болест исто така се накачува.

Состојбата само ќе се влоши. Голем дел од населението во Источна Азија сè уште живее во руралните области. Урбанизацијата се очекува да продолжи со децении.

Егзистенционално земјоделство и животински пазари

Тропските региони, богати со биолошка разновидност, веќе имаат голем базен на патогени микроорганизми, што ја зголемува можноста да се појави нов патоген. Земјоделскиот систем низ Африка и Азија не помага.

На двата континента, многу семејства зависат од земјоделство за егзистенција и минимална количина на добиток. Контрола на болести, дополнување на добиточна храна и домување за животни е исклучително ограничена. Говеда, кокошки и свињи, кои можат да носат ендемична болест, честопати се во близок контакт едни со други, разновидност на недоместични животни и луѓе.

И не само на фармите: Пазари на живи животни низ Азија и Африка, имаат преполн услови и интимно мешање на повеќе видови, вклучително и луѓето. Ова исто така игра клучна улога во тоа како може да се појави патоген убиец и да се шири меѓу видовите.

Друг ризик: лов и касапење на диво, што е особено распространето во субсахарска Африка. Овие активности, бидејќи се закануваат на животински видови и неповратно ги менуваат екосистемите, ги здружуваат луѓето и дивите животни. Ваков лов е јасен и примарен пат за пренесување на зоолошка болест.

Традиционалната кинеска “медицина”, која има намера да обезбеди лекови за низа состојби како артритис, епилепсија и еректилна дисфункција. Иако не постојат научни докази за поддршка на повеќето тврдења, Азија е огромен потрошувач на традиционални производи од кинеска медицина. Тигрите, мечките, носорозите, панголините и другите животински видови се ловокрадени, така што нивните делови од телото може да се мешаат во овие сомнителни лекови. Ова, исто така, е голем придонес за зголемување на интеракциите меѓу животните и човекот. Уште повеќе, побарувачката веројатно ќе се зголеми, бидејќи мрежниот маркетинг се зголемува заедно со немилосрдниот економски раст на Азија.

Прашање на време

Вирусите, илјадници од нив, продолжуваат да се развиваат. Само е прашање на време пред да се случи уште еден голем излив во овој регион на светот. Сите коронавируси кои предизвикаа неодамнешни епидемии, вклучително и COVID-19, скокаа од лилјаци на друго животно пред да ги заразат луѓето. Тешко е да се предвиди точно кој ланец на настани предизвикува пандемија, но едно е сигурно: овие ризици можат да бидат ублажени со развивање стратегии за да се минимизираат човековите ефекти кои придонесуваат за еколошки нарушувања.

Како што се покажа тековната појава, заразна болест која започнува во еден дел од светот може да се рашири на глобално ниво во буквално никакво време. Постои итна потреба од конструктивни стратегии за зачувување за да се спречи уништувањето на шумите и да се намалат интеракциите меѓу животните и луѓето. И, сеопфатен глобален систем за набудување за да се следи појавата на овие болести – сега исчезнати – ќе биде неопходна алатка за да ни помогне да се бориме против овие смртоносни и застрашувачки епидемии.

Во соработка со Е наука