Современата страна на чудесниот Иран

Иран или поранешна Персија е позната како античка цивилизација со обележја од (далечното) минато – како што се градот Персеполис, античкиот комплекс Чога Занбил, џамијата Насир ол Молк, мостовите во Есфахан или замокот Рудхан.

И покрај тоа што тие се неизоставен дел од иранската култура и атракции, ретко кој има можност да ги види во живо, можеби токму поради нив понекогаш може само да нагаѓаме колку Иран се модернизираше во последните децении. Тешко е да се замисли модерната архитектура, сјајот на градот и сообраќајот и стаклената зграда со овие романтични траги од минатото.

Како и да е, Иран е земја на млади и амбициозни архитекти чии идеи одразуваат љубов кон традицијата и отвореност кон иднината. Ова се само неколку примери на модерна иранска архитектура што може да ве воодушеви и што би можеле да ги додадете на долгиот список на места што сакате да ги видите на исток.

Кулата Милад

Една од највисоките бетонски кули во светот (435 метри), е кулата Милад во Техеран, по крајот на 2007 година, ја смени панорамата на градот засекогаш. Покрај преносот на телекомуникациските сигнали, во неговата „глава“ се наоѓа и ротирачки ексклузивен ресторан, конференциска сала, видиковец и простор за ликовна изложба. Изгледа светски, а сепак задржа нешто свое: неговиот труп има октогонална форма, што е иранска архитектонска класика.

Ски-центарот Барин

Ех, скијачкиот центар Барин се наоѓа во планинскиот венец Алборз, кој припаѓа на највисоката планина во Иран – Дамаванд со своите 5.610 метри. Со својот изглед, тој совршено се вклопува во врвовите покриени со снег, а неговиот архитект пронајде инспирација во иглусите на Ескимо.

Заоблени линии, бел, минимален декор и генерално ненаметлива градба, освои добри оценки од професионалните очи и публика.

Мостот Табијат (Мостот на природата)

Мостот, изграден во 2010 година, служи за преминување на градскиот автопат и поврзува две зелени површини, парк и парк-шума. Со должина од скоро 300 метри, тој е најголемиот пешачки премин во Техеран. Но, тоа е многу повеќе од самиот мост: во него се сместени ресторани, кафулиња, пешачка патека, велосипедисти, па дури и скејтери и вагони за туристи. Пред сè, има глетка со поглед на парковите и планината Алборз.

Дизајниран е од архитектката Леила Арагијан, која сакала мостот да биде место за дружење. Денес, мостот е една од најпознатите атракции на Иран, архитектонско чудо што има добиено бројни награди и признанија. Она што е фасцинантно е дека во времето на почетокот на изградбата на мостот, архитектката Лејла имала само 27 години .

Кула Азади (Кула на слободата)

Кулата, која е еден од најпознатите симболи на Иран, се наоѓа во Техеран, а е изградена во 1972 година. Ова беше периодот пред иранската револуција, кога со Иран управуваше Шах Реза Пахлави – пријател на Западот. Самата кула беше наречена Шахијад, но после иранската револуција беше преименувана.

Тоа беше сцена на бројни настани, од маршеви и протести против владата, до прослави на годишнината од револуцијата. Иако сега е стара веќе половина век, тоа беше резултат на модернизација и мини-ренесанса на иранската уметност. Се чини чисто и едноставно, но е мешавина од различни ирански традиции и симбол на модерна, силна држава.

Во него има музеј, а покрај него никнува биста која можеби најдобро ги отсликува модерното време и нивниот човек, кој позира додека прави селфи .

Планетариум на Гонбад-е-Мина

Кога ќе го видите, ќе ги видите и sвездите. Буквално. Познатиот ирански планетариум во Техеран освен што може да ви ги покаже sвездите, планетите и галаксијата на дланката, воодушевува и со својот „вселенски“ изглед. Небото е проектирано на неговиот покрив, а амбиентот е дизајниран да создаде впечаток на театар за јавноста и пошироката јавност и да ја претстави астрономијата на забавен начин.

Содржината е добро прилагодена и за туристите, бидејќи има и преводи на англиски јазик, а особено ќе им биде забавно на оние што доаѓаат со деца. Тие им кажуваат на своите гости: „Кај нас не мора да бидете астронаут за да го доживеете чувството на простор!“