Постродителско семејство – „семејство со празно гнездо“

Во овој период од развојот на семејството децата и родителите се соочуваат  со проблеми на одвојување, што може да предизвика стресна состојба кај членовите на семејството. Оваа промена е подеднакво болна и за родителите и за децата. Децата го напуштаат семејниот дом правејќи избор на партнер, формирајќи при тоа свое семејство.

Големината на родителството во оваа фаза е во тоа да им овозможат на своите деца да се осамостојат и да ја прифатат реалноста дека се возрасни. Природното одвојување на децата од родителите може да придонесе тие меѓусебе да се доближат, но како возрасни личности. Грижата на младите за родителите како и за третата генерација (баба и дедо) се повеќе добива квалитет  на зрели семејни релации. Кога младиот пар ќе формира семејство, особено во периодот на родителството, искуството и мудроста на нивните родители може да бидат од исклучителна корист. Внуците во секоја смисла го оплеменуваат животот на старите родители и повторно доаѓа до утврдување на новите улоги и односи.

Со улогата на баба и дедо, родителите земаат една од најубавите улоги во семејството. Пружајќи им љубов на своите внуци, бабата и дедото не смеат да ја пречекорат границата, преземајќи ја врз себе и родителската улога. На тој начин им даваат шанса на своите деца да почувствуваат благодет, но и одговорност на родителската улога.

Во фазата кога децата го напуштаат родителскиот дом треба да се воспостави нова рамнотежа. Брачните партнери по долги години во кои главна грижа им биле децата, се соочуваат со проблеми на празен дом.

Се јавува потреба од повторно прилагодување еден на друг, од организирање на времето, регулирање на меѓусебните блискости и оддалеченост. Овој период може да биде многу убав доколку партнерите му дадат нов квалитет на брачен живот.

(Следува – Остарено семејство)

пишува: м-р Слаѓана Анѓелкоска, психолог

Советувалиште за брак и семејство

Центар за Социјална работа

Гостивар