Така се зборува во Гостивар (18)

За празнувањето на Велигден

Цветници ќе замине: понедǎлникот, вторникот, средата, доаѓа Велики четврток. Па после доаѓа Велики петок, е во сǎбота навечер – Воскресение. Исто во Велики петок го закопуваа, се вртиме околу црква три-пǎти. А вака, На Велигден ко ќе воскресне, па се вртиме околу црква три пǎти и „Христос воскрéсе“. Тогај ко ќ` идемо у црква сите с` имаме по едно јајце црвено. Во четвртокот, на Велики четврток, јајцата ги варат на сабāле рано. Едно за во пред-икона да ставаа. Мáјка-ми моа ги вареше сите јајца. А бе, ниедно не замиришуеше со месеци! Другиве шо вапцале у петокот, у сāботата пéт-дена, десет дена – замиришало јајцето. А Велики четврток, и-тоа ти викам исто како на Богојавление што е, водана шо не замиришуе, исто и јајцата не замиришуе на Велики четврток кога е фарбано. Ги ваццуā црвени. Сеа ги вапцуā разни: шарени, зелени, вишне…Е, Велигден, Христовото воскресение. Дванаесе сāти, на полноќ „Христос Воскресе“. Ќ` имаше служба до кǎј четири, пет. Л`уде чекаа да се причесна. На Цветници се причестуā и на Велигден се причестуеа. Постарите л`уди на Велигден се причестуеа. После седум недели, Воскресение бидна. Утрето пак сабāле ќе се иде кǎј кумот. Кумот најзваничен беше за тие празници. Л`уѓето ќе шетаа, ќ` ида навамо, натамо. И ко ќе стане да иде дома, ќе го послужа со јајце. Црвено јајце. Со црвено јајце г` испраќа гостите.

По Велигден е Балаклија, Света Петка. Онā, Света Петка црквана, тамо се празнуе. Идат сите л`уди тамо пала огињ и празник е на црквата. Многу народ иде и веселе, игранки. Ја тачно четириесе минути нè-можев да влезам. Човек до човек. Не можеш да здивнеш. Е, после тоа продǎваа ствари на лицитација.

(Михајло Михајлоски, 1928)