Во Мавровско езеро кај Леуново се трага по чамец потонат пред 40 години

Денешниот ден во близина на месноста Црн камен во Леуново беше исполнет со возбуда и интересни случувања. Нуркачи презедоа смел потфат во водите на Мавровско езеро. Членови на Еколошко-нуркачкиот клуб „Пена“ и Спелеонуркачкиот клуб „Врело“ тргнаа во потрага по чамец кој во езерото е потонат пред 40-тина години.

Кире Ангелески, Ристе Тодоровски, Дарко Јовановски и Горан Делов се нуркачите кои влегоа во немирните и студени води на Мавровско езеро во потрага по потонатиот чамец.

„Пет часа траше нуркањето, потрагата по чамецот, се спуштивме на 22 метри длабочина, после 16 метри видливоста поради тињата се повеќе се намалува и моравме да користиме подводни светилки. Температурата на водата од почетни 21 степен, се спушти до 9 степени на таа длабочина. Тлото е претежно силна тиња и камења, бидејќи тлото е поприлично стрмно кон средината, постои можност чамецот да е повлечен подлабоко кон внатрешноста, а и не е отфрлена можноста и да е затрупан во тињата“, ни откри Кире Ангелески од Спелеонуркачкиот клуб „Врело“.

Неуспешниот денешен обид не ги обесхрабрува нуркачите и поддржувачите да се откажат од потфатот да го извадат чамецот од водите на Мавровско езеро.

„Дојдовме со комплетна опрема за извлекување на потонати пловни објекти, имаме мал проблем со лоцирањето на чамецот пошто бараме според кажување и немаме прецизен радиус каде би барале. Но, нема тукутака да се откажеме. Во следните обиди ќе побараме сонар од метеролошки и ќе пробаме површински да го лоцираме со помош на технологијата и потоа го извлечеме со посебни балони“, појасни Дарко Јовановски, од Еколошко-нуркачкиот клуб „Пена“.

По кажувањата на жителите на Леуново и Ниќифорово, токму во оваа област пред 40-тина години, потонат е 7 метарски железен чамец, кој бил во сопственост на семејство од Ниќифорово и бил главно пловно превозно средство за жителите на овие села.

„Целава идеја започна на минатогодишниот пливачки маратон, кој се одржа по повод одбележувањето на славата на Леуново, „Успение на Пресвета Богородица“. Им ја раскажав приказната на нуркачите за потонатиот чамец и луѓето кои инаку се големи пријатели и секогаш добредојдени во овие села, рекоа дека ќе дојдат и ќе се обидат да го пронајдат и извлечат чамецот од водите на Мавровско езеро“, вели Драган Блажевски од Ниќифорово.

Сончевиот ден, привлече поголем број на туристи на августовското сонце од разни делови на земјата на Црн камен на брегот на Мавровско езеро, кои срамежливо се распрашуваа што се случува во водите на езерото. Но, трагањето по потонатиот чамец не можеше да помине без жителите на Леуново и Ниќифорово кои добро знаеа што се бара и со возбуда споделуваа спомени и дешавки за чамецот, за кои очигледно ова беше посебен момент на кои со задоволство се присетуваа.

„Овој чамец беше единствена атракција во 60-тите години, две децении беше главно пловно превозно средство за жителите на овие места, со него се одеше на кино од Ниќифорово до Анови, каде и да имаше фудбалски турнир во овие села фудбалерите се носеа со него, на селски слави се одеше со него. Чамецот потона некаде 1980 или 1981 година“, се присетуваше Душко Шарески од Леуново.

Неизбежни беа и анегдотите за овој чамец според кажувањата на присутните на денешната потрага. Своевремено со овој чамец од едниот крај на езерото на другиот се превезла целата бина, се разбира демонтирана и официјално исчезната, на која настапувал славниот Здравко Чолиќ во Маврови Анови во 70-тите години на познатиот избор на мавровска убавица.

Како се присетуваа собраните леунци и ниќифорци последната пловидба на „легендарниот“ чамец била кога тој заполовил во водите на езерото, по неповолни временски услови, заради љубов.